'Vroeg in de ochtend, toen bijna alle dieren nog sliepen en de zon nog maar net boven de horizon opkwam, stapte de meikever de winkel van de sprinkhaan in. 'Dag sprinkhaan', zei hij De sprinkhaan was zijn toonbank aan het afstoffen. Hij keek op en zei 'Dag meikever'. De meikever bleef in het midden van de winkel staan, keek om zich heen, sloeg toen zijn ogen neer en zei zachtjes: 'Verkoop je ook geluk?' De sprinkhaan wreef even over zijn neus en zei: 'Ja'.
Hij kwam van achter de toonbank naar de meikever toe, legde een arm op zijn schouders en zette heel voorzichtig een danspas in. Hun wangen raakten elkaar aan. Ze zeiden niets en dansten door de winkel, langs de toonbank, langs de ramen en door de open deur naar buiten. Dauw glinsterde op de takken en de bladeren van de bomen en hoog in de lucht schoot de zwaluw heen en weer, fonkelend in de zon. Ze dansten heel lang, tot er een nieuwe klant aan kwam, die sprinkhaan op zijn schouder tikte en vroeg of zijn winkel open was. Ze bleven voor de open deur staan en de meikever zei zachtjes: 'Dank je wel.'
De sprinkhaan wilde iets terugzeggen, maar de nieuwe klant - de neushoorn - trok aan hem en zei dat hij een bed zocht, waar je niet doorheen zakte als je er met een plof op neerviel. Hij vroeg of zo'n bed wel bestond. 'Ja,' zei de sprinkhaan en hij zag over de schouders van de neushoorn heen de meikever het bos in lopen, af en toe even blijven staan, nog een danspas maken en weer doorlopen. Hij heeft nog geluk over, dacht hij. En ik ook!'
Bron: Voor het geluk geboren. Dierenverhalen over liefde - Toon Tellegen
